Obrocz to roztoczańska wioska, położona nad Wieprzem, tuż powyżej  Zwierzyńca, granicząca z tym miastem i będąca prawie jego wschodnim  przedmieściem. Obrocz zajmuje północną część sporej polany wyciętej z otaczającego  miejscowość praktycznie ze wszystkich stron Roztoczańskiego Parku  Narodowego. Jedyny nie należący do Parku teren łączy wąskim pasem polanę obrocką  ze Zwierzyńcem, który leży już poza granicą RPN.

Józefów to urocze miasteczko, najsympatyczniejsze chyba ze wszystkich małych miast Roztocza- a konkurencja w tej dyscyplinie jest ogromna. Józefów leży na skraju Roztocza, przy granicy z Równiną Puszczańską, między Zwierzyńcem a Suścem. Nie jest aż tak bardzo nastawiony na turystykę jak Krasnobród czy Zwierzyniec, dzięki temu miasto jest bardziej "naturalne" za to mniej komercyjne. Mieszka tu 2,5 tys. osób i już skala miasteczka tworzy miła atmosferę, a co dopiero okalająca piękna przyroda...

Najpiękniejszy i najciekawszy odcinek Tanwi, położony w Puszczy Solskiej na południe od Suśca,
objęty został ochrona przez utworzenie w 1958 roku Rezerwatu nad Tanwią.  To 41 hektarów wąskiego terenu przełamującej się przez krawędź Roztocza Tanwi a także krótki odcinek dolnego biegu Jelenia. Przez rezerwat prowadzi ścieżka przyrodniczo-dydaktyczną Nad Tanwią.

Szczebrzeszyński Park Krajobrazowy leży prawie w całości na skraju Roztocza Zachodniego, na zachód od Szczebrzeszyna i na północny zachód od Zwierzyńca.
Park obejmuje 202 km kw obszaru zwanego również Roztoczem Szczebrzeszyńskim.
To tereny bardzo urozmaicone krajobrazowo. Obszary wierzchowinowe Roztocza Zachodniego są tu oddzielone od siebie dwiema szerokimi, płaskimi i bagnistymi dolinami rzek płynących z południa na północ: Wieprza (na wschodniej granicy Szczebrzeszyńskiego Parku Krajobrazowego) oraz Gorajca (i częściowo Poru) płynącego przez środkowy obszar Szczebrzeszyńskiego Parku Krajobrazowego.

Szczebrzeszyn to brama do Roztocza - dla większości turystów jadących z Lublina czy Warszawy będzie to pierwsze roztoczańskie miasteczko, które ich niewątpliwie zauroczy.
Położony na zachodnim brzegu szerokiej doliny Wieprza wypływającego w tym miejscu z Roztocza, Szczebrzeszyn został założony jako gród obronny (grodzisko leży po prawej stronie drogi do Kawęczyna). Przyłączony do Polski przez Kazimierza wielkiego, prawa miejskie magdeburskie uzyskał w 1394 roku, jest więc starszy i do dzisiaj nieco jest nieco większy od pozostałych miasteczek roztoczańskich (Józefowa, Zwierzyńca czy Krasnobrodu). Zgodnie z metryką, wszak jeszcze średniowieczną, miasto jest pełne zabytków.

Susiec to duża, licząca ponad 1300 mieszkańców wieś, stolica gminy i siedziba parafii.
Wieś, zabudowana w typie łańcuchówki, rozciąga się wzdłuż linii kolejowej  na pograniczu dwóch rejonów – Roztocza (po północnej stronie Suśca) i Równiny Biłgorajskiej (po stronie południowej).

Najbardziej wartościowe przyrodniczo obszary Roztocza Środkowego obejmuje Roztoczański Park Narodowy - jeden z dwóch parków narodowych na Lubelszczyźnie.
Roztoczański PN utworzony został w 1974 roku i początkowo obejmował 48 km kw, dziś - prawie 85 km kw. Został utworzony na terenie lasów dawnej Ordynacji Zamojskiej i początków Ordynacji sięgają korzenie ochrony przyrody w tym regionie: kanclerz Jan Zamoyski w XVI założył w tych lasach ogrodzony zwierzyniec (stad nazwa miasta).  

Wśród interesujących miejscowości Roztocza Środkowego, najpiękniejsze jest maleńkie (liczące 44 mieszkańców) Górecko Kościelne. Leży nad rzeczką Szum, około 10 km na południe od Zwierzyńca i niecałe pięć kilometrów na zachód od Józefowa. Wśród maleńkich wiosek pod względem uroku i atrakcji żadna inna na Roztoczu ani na całej Lubelszczyźnie nie może się równać z Góreckiem Kościelnym. Dzieła rąk ludzkich idealnie harmonizują tutaj z przyrodą.